Lieve familie en vrienden, De afgelopen dagen zaten we in the middle of nowhere en dus geen internet en geen blog update. Inmiddels zijn we in Agra aangekomen en zitten we in een hypermodern hotel aan de rand van het zwembad te wachten op onze lunch, hoe deca... Na Jaipur zijn we naar Ranthambore gereden, voor onze eerste tijgersafari. De rit ernaar toe was weer een uitdaging voor onze chauffeur. Wat een chaos is het verkeer hier en zeker het laatste deel van de reis toen we over een onverharde weg moesten. We logeerden in de Tiger Den, allemaal kleine huisjes en, speciaal voor Max, een zwembad. De kamers zijn basic en redelijk schoon. Het eten beperkt en vooral Indiaas, veel droge witte rijst en naan brood voor ons dus. De eerste safari was per ca. ter, een soort vrachtwagen/jeep voor 12 personen. Niet echt een succes, de canter stopte voor elk hert, vogel, boom, enz. Maar wij willen tijgers zien! Helaas niet gelukt, blijft een lucky shot, 40 tijgers op 38 vierkante km. De volgende dag hebben we bijbetaald voor een zes persoons jeep, heel wat comfortabeler en zo'n jeep kan op plekken komen waar de canter niet rijden kan. We vertrokken om half 7, koud!!! Spannend tocht, jakhalzen gezien, veel verse tijger sporen gevonden en waarschuwings roepen van de herten gehoord. Er moesten tijgers in de buurt zijn maar helaas lieten ze zich niet zien. Terug in de lodge laat ontbijt en daarna een paar uurtjes relaxen aan de rand van het zwembad. Het water is ijskoud en alleen de mannen wagen zich in het zwembad. Met een boekje in de zon is ook best uit te houden... Na de lunch onze laatste safari, weer per jeep. En yes, we spotten twee tijgers. Goed dat we een jeep hebbe gehuurd in plaats van een canter, anders hadden we ze niet gezien, onderaan een hele steile helling. Het mannetje liep omhoog op nog geen twee meter bij ons vandaan, best spannend. Toen hij op onze hoogte was bleef hij staan en maakte een soort blazend geluid, ik had t best benauwd. Terwijl de tijger de helling opliep lukte het de chauffeur om in z'n achteruit omhoog te komen en konden we hem op de voet volgen.nadat hij in de bosjes verdween volgde het vrouwtje zodat we ook haar konden bewonderen. We waren er stil van, dit is toch wel het hoogtepunt van onze reis tot zover. het is altijd Wido 's droom geweest om zijn lievelingsdier in het wild te zien en die droom is nu in vervulling gegaan, mooi toch!