Lieve familie en vrienden in Nederland, Bedankt voor jullie lieve berichtjes op deze blog, leuk om te lezen! De reis naar Jordanië is gisteren voorspoedig verlopen, 50 minuten vertraging waarvan we
er 30 hebben ingelopen tijdens de vlucht. Bij aankomst op het vliegveld van Amman stond al iemand van de lokale reisorganisatie ons op te wachten om de visaformaliteiten te regelen en ons door de
douane te loodsen, best relaxed. Half uurtje in de auto naar Hotel Larsa in een buitenwijk van Amman. We zijn meteen ons bed ingedoken, toch wel vermoeiend zo'n reisdag. De wekker hadden we net zo
goed niet hoeven zetten want om 05.00 uur! mochten we meegenieten van de oproep voor het ochtendgebed. Er blijkt een moskee om de hoek van het hotel te zitten. Jippie! We hebben ons nog maar even
omgedraaid en zijn om 08.00 uur opgestaan voor een prima ontbijtje. Daarna met onze gids/chauffeur naar Jerash, wat een verademing dat verkeer hier vergeleken met India. Ze houden zich hier (iets
beter) aan de verkeersregels en toeteren niet aan één stuk door. Veel gezien onderweg, we hadden verwacht dat het een stuk minder groen zou zijn. Er worden hier veel bloemen en groenten verbouwd die
in stalletjes langs de weg worden verbouwd. Ziet er gezellig uit vanuit de auto. Jerash hadden we niet willen missen, ongelooflijk wat er na ruim 2000 jaar allemaal bewaard is gebleven daar. Zeker de
moeite waard, ondanks de hitte. De thermometer gaf 35 graden aan en bij de opgravingen was weinig beschutting. Pet en zonnebril op dus en gelukkig goed ingesmeerd. We hebben er liters water doorheen
gejaagd, dat is hier wel nodig met al dat stof. De zuilengalerij en de tempel van Zeus waren prachtig net als het Romeinse theater, dat is zelfs nog in zo'n goede staat dat er na 2 millennia nog
openlucht voorstellingen worden gegeven. Na de oudheden van Jerash te hebben bewonderd was het tijd voor een typisch Jordanese lunch. Eerlijk is eerlijk, we waren wat sceptisch maar het was zalig.
Heerlijke kipspiesjes en een tafel vol groenten en sausjes om te combineren met het versgebakken brood. Het leek wel naanbrood, we waanden ons even in India. Met goedgevulde magen weer op pad, naar
het kasteel van Aljun.. Dit kasteel was er één in de verdedigingslinie tegen de kruisvaarders. Goed bewaard gebleven en met een mooi uitzicht vanaf de top. En ondanks de hitte goed te harden, vanwege
de hoogte woei er een verkoelend briesje. Daarna terug naar Amman voor een stadsrondrit door het oude centrum en een bezoek aan de Citadel. Weer mooie opgravingen, maar voor vandaag hadden we wel
genoeg antieke stenen gezien, dat werd dus een korte stop... Door de ambassadewijk terug naar het hotel, wat een tegenstellingen zie je hier! Nog tijd voor een duik in het zwembad door de kids en wij
lekker met een boek op het terras. Nog even naar onze "ochtendwekker" gelopen, voor een foto van de moskee, we verheugen ons weer op morgenochtend haha. Prima gegeten in het hotel en nu voor de buis,
ook hier wordt de finale van het EK uitgezonden, door Al Jahzeera, klinkt wel grappig dat commentaar, onverstaanbaar dat dan weer wel. Morgen een vrije dag, we willen naar de Koning Hussein moskee
(daar mogen vrouwen ook in, weliswaar moeten we dan verkleed als "pinguin") en daarna naar Mekka Mall, shoppen op z'n Arabisch? Ben benieuwd. Welterusten allemaal. Veel liefs van ons viertjes.
Nog 2 nachtjes slapen en dan vertrekken we naar Jordanië voor twee weken. We beginnen in de hoofdstad Amman waar we 3 dagen blijven om met een gids de omgeving te verkennen. Daarna via Mount Nebo
(voor wie het wil geloven, daar ligt Mozes begraven) naar de Dode Zee. Twee nachtjes bijkomen in een luxe resort en overdag dobberen in het zoute water. Niet vergeten, niet scheren de dagen ervoor!
Daarna door naar Petra, één van de 7 nieuwe wereldwonderen. We gaan net als Indiana Jones op een paard door de vallei naar de schatkamer, het moet prachtig zijn. Wido moet helaas lopen, die is
zooooo alergisch en jammer, maar gemotoriseerd mag daar niet. In Petra blijven we twee dagen voor we doortrekken naar de Wadi Rum om te overnachten bij de Bedoeinen. Hopelijk is het een nacht
zonder maan, schijnt prachtig te zijn met alle sterren en met een beetje mazzel kun je de melkweg zien.
En met nog meer geluk gaan we 's morgens bij zonsopgang een ballonvaart over de woestijn maken, moet een sprookje zijn.
Genoeg cultuur gehapt en nog lekker 5 dagen zonnen, zwemmen en snorkelen aan/in de Rode Zee.
We hebben er zin in; vooral veel zonnebrand en petjes mee, ik denk zomaar dat het flink warm is daar.
Voor wie het leuk vindt om te volgen, we plaatsen regelmatig een berichtje op deze reisblog, mits we internet hebben.
Voor wie we niet meer zien/spreken, iedereen een fijne zomervakantie gewenst.
Zoals jullie allemaal al hebben gehoord, zijn we weer veilig thuis. Vol mooie herinneringen en fijne verhalen. We vonden India een bijzonder land, een wereld die niet is te vergelijken met de onze.
We hebben genoten van alles wat we hebben beleefd en ook van alle fijne momenten die we met elkaar hebben gehad. Zulke reizen beleef je zo intens met elkaar, we hopen dat we kinderen dit gevoel
voor later hebben kunnen meegeven.
Bedankt voor al jullie berichtjes op de blog, heel erg leuk om van zover weg te lezen.
En nu zijn we dus weer terug in Delhi, nog 2 daagjes nagenieten van onze avonturen en dan gaan we weer naar huis. Gisteren zijn we de hele dag onderweg geweest, eerst 6 uur met de auto naar Nagpur en
daarna een binnenlandse vlucht naar Delhi. Allemaal perfect geregeld maar wel een lange dag. Het is zo opvallend hoe behulpzaam iedereen hier is, we waren het vliegveld(je) van Nagpur nog niet binnen
(en keken waarschijnlijk een tikkie hulpeloos) of van alle kanten kwamen mensen naar ons toe om ons naar de juiste balie te helpen. Dat gaan we nog missen, die grote onbaatzuchtige hulpvaardigheid.
We vlogen met Indigo airlines, de Indiase low budget maatschappij. In tegenstelling tot bij ons, heeft dat geen gevolgen voor de service. Niets mis mee! Daar kunnen Easy Jet en Ryan Air en consorten
nog wat van leren. In Delhi stond de chauffeur weer op ons te wachten om ons naar Heritage Village in Manesar te brengen, een uurtje vanaf het vliegveld. Ook hier is een oud paleis weer omgebouwd tot
luxe hotel, hier kunnen we onze laatste dagen van de vakantie wel slijten; vanmorgen lekker uitgeslapen en uitgebreid ontbeten. Zo even m'n lieve grote zus bellen, want die is jarig vandaag, Ink van
harte en dikke verjaardagsknuffels van ons. Nu zitten we aan de rand van het zwembad, blog bijwerken, lekker lezen, koppie thee met een brownie erbij, wij komen niet meer terug hoor! En heel erg
leuk, vriend Pieter blijkt ook in Delhi te zijn, voor de Delhi Auto Expo 2012. Hij komt eind van de middag hier een borrel drinken, gezellig! Max vermaakt zich ook prima, er is een voetbaltoernooi
voor studenten aan de gang bij het hotel. Tijdens de pauzes mag hij een balletje meetrappen. Dat komt ons ook goed uit want hij heeft iets te veel energie over op het moment en is soms net een
stuiterbal... Lieve vrienden en familie, jullie zijn weer een beetje bij nu we weer internet hebben. We hopen dat het goed gaat met jullie allemaal. Geniet nog van de laatste dagen van jullie
kerstvakantie, dat gaan wij ook doen. Heel veel liefs van Wido, Esther, Tess en Max
We vertrekken uit Bandhavgarh, helaas is het weer nog steeds slecht. Niet echt de ideale omstandigheden voor onze reis naar Kanha National Pak. Zeker niet omdat het grootste deel van de rit door de
bergen gaat, daar mist het vreselijk. Veel respect voor de chauffeur die niet alleen de mist maar ook het chaotische verkeer hier trotseert. We hebben wat foto's gemaakt voor een kleine indruk, maar
zonder de bijbehorend geluiden zal dit niet echt overkomen ben ik bang. Ze toeteren hier onophoudelijk en het recht van de sterkste is absoluut van toepassing. Blij dat we niet op een fiets of motor
zitten, laat staan langs de weg wandelen, je bent je leven niet zeker! Hoewel we heel weinig ongelukken zien, op de een of andere manier gaat het allemaal net goed. De lodge in Kanha is prachtig,
heel traditioneel gebouwd, je waant je in Jungle Book. Sir Kipling heeft dat boek hier in Kanha geschreven, we snappen wel waar hij de inspiratie vandaan haalde, je zit hier middenin de jungle. Max
gedraagt zich als Mowgli, er hangen overal schommels en hangmatten in de tuin die natuurlijk allemaal uitgeprobeerd moeten worden. De verzorging is hier weer ongekend, Tess en Max hebben het helemaal
goed voor elkaar, speciaal voor hen worden patatjes bij de lunch en het avondeten gebakken, bofkonten. En wederom naanbrood dat niet te versmaden is, wordt vers gebakken boven houtvuur, beetje boter
en zout erop, jammie. We hadden eigenlijk verwacht wat kilootjes af te vallen deze vakantie (zeker gezien alle hororverhalen over het eten) maar dat gaat niet lukken haha. Het park is mooi en heel
uitgestrekt; er zit veel wild en er zouden ook tijgers moeten zijn. Maar helaas, ze laten zich weer niet zien. Het weer is nog steeds niet geweldig en katachtigen houden nu eenmaal niet van nat en
kou. Hoe herkenbaar!!! We beseffen ons steeds meer hoe lucky we zijn geweest in Randhambore toen we 2 tijgers hebben gezien. Daar kunnen we nog lang op teren. Nu nog erachter zien te komen hoe ik die
foto's op de blog krijg zodat jullie ook kunnen meegenieten van ons hoogtepuntje. Ben toch niet echt een digibeet maar alle pogingen tot nu toe stranden in een crash van zowel deze blog als de
iPad... Onze gids is echt geweldig, hij baalt bijna nog meer dan wij dat hij geen tijgers kan vinden. Hij heeft beloofd om een aantal van zijn foto's naar ons te mailen zodat we nog een beetje napret
in NL hebben. Lief natuurlijk maar we hadden zo toch lieve zelf gespot, we kijken nog maar een keer naar onze close encounter in Ranthambore en dromen er nog een keertje van. De natuur laat zich nu
eenmaal niet dwingen.
De treinreis hebben we dus prima overleefd, niets mis mee. Zolang je de stations maar kunt mijden, wat een chaos daar. Ook in Katni, waar gelukkig een chauffeur op ons stond te wachten, we moeten er
niet aan denken om ons zelf een weg te moeten banen door zo'n massa van schreeuwende mensen. Het safarikamp van Bandhavgarh ligt op 2 uur rijden, is prima te doen behalve dat ze in dit deel van India
duidelijk minder aandacht aan het behoud van de wegen besteden dan in de streek rond Delhi. Ooit was dit vast goed asfalt, nu is het een goed gebied voor een Dakar-achtige rally. We overleven ook
deze rit en komen aan in een warm bad van gastvrijheid, wat zijn de mensen toch overal aardig! We krijgen nog een lekker ontbijtje en installeren ons aan de rand van het zwembad, even bijkomen van de
reis. Om 15 uur worden we opgehaald voor de safari, mooi gebied, veel wilde dieren maar helaas geen tijgers. Na de safari is er een borrel met BBQ georganiseerd vanwege oud & nieuw. We hebben tot
nu toe alleen maar vegetarisch gegeten en dat bevalt prima, sofar nog geen zieken. Dat willen we zo houden dus slaan we de kip vleugeltjes en lamsspiesjes maar over. Geen probleem want speciaal voor
ons wordt er heerlijke pasta met kaas gemaakt, niets is ze te veel hier. We worden nog getrakteerd op lokale muziek en dans en zitten rond een kampvuur, een oudjaarsavond om niet snel te vergeten.
Tess en Max hebben vriendschap gesloten met twee kinderen uit Mumbai, ze zitten de hele avond te kletsen aan de rand van het zwembad. Echt grappig om te zien hoe geïnteresseerd kinderen van die
leeftijd zijn in elkaars leven en cultuur. Het gaat ze prima af in het Engels, ook bij Max. Wij raken in gesprek met de ouders van die nieuwe vrienden van Tess en Max en kunnen veel vragen stellen
over India. Zij willen alles weten over ons leven in Europa (waar Nederland ligt is ze een raadsel haha). Geen vuurwerk hier, oud & nieuw is ook niet echt een Indiaas feest, om 12 uur bellen we
naar onze families, daar is het pas half 8. We sturen nog wat SMS-en en gaan slapen want om half 6 gaat de wekker voor de safari. Helaas blijkt het de volgende ochtend keihard te regenen, de safari
gaat niet door. Onverwacht uitslapen dus, Tess en Max vinden dat helemaaaaal niet erg! 's Middags wordt het droog maar de tijgers blijven lekker zitten waar ze zitten. Veel te nat voor ze, het
blijven uiteindelijk grote poezen die niet van water houden. Geef ze eens ongelijk, wij vonden dat zonnetje ook veel lekkerder. We vermaken ons prima en worden op onze wenken bediend maar we hebben
het koud!
Lieve trouwe lezers, Bedankt voor jullie gezellige berichtjes op deze blog en voor alle nieuwjaarswensen. Wij wensen jullie allemaal veel geluk, gezondheid en wijsheid toe voor 2012. Sinds ons
laatste berichtje uit Agra hebben we weer veel meegemaakt. Onze laatste ochtend in Agra konden we uitslapen, uitgebreid ontbijten en relaxen bij het zwembad. Ook wel lekker voor een keertje, het is
alle dagen vroeg uit de veren hier. Om 12 uur werden we opgepikt bij het hotel om Agra Fort te bezoeken, een mega groot paleis dat door drie generaties maharadja's is gebouwd. Je ziet er ook drie
verschillende bouwstijlen terug en bizar dat alles nog in zo'n goede staat is. Het is er flink druk maar net als elders zijn we de enige toeristen en Tess en Max zijn weer de belangrijkste
bezienswaardigheid. Iedereen wil met hen op de foto en vooral de jeugd is heel erg geïnteresseerd in waar ze vandaan komen en wat ze 'studeren'. Het lijken wel filmsterren. Maar het gaat op een hele
leuke, relaxte manier en er worden heel wat email- en Facebook adressen uitgewisseld. Na het Agra Fort tijd voor de lunch, we raken verslaafd aan het zalige naanbrood hier, vooral die met knoflook en
boter is niet te versmaden (en een welkome afwisseling op de rice and curry, zelfs de mildste variant is aan ons niet besteed). Na de lunch gaan we naar een speciaalzaakje waar ze de originele
pashminashawls uit Kasjmier verkopen. Ze hebben er duizenden, in alle soorten, maten en kwaliteiten tot wel drie duizend euro toe. We houden het bescheiden en zoeken een paar mooie en betaalbare uit.
Daarna moeten we wat tijd doden voor we naar het station gaan, we vinden een 'shopping mall', van de ca. 50 winkels staan er wel 30 leeg, beetje sneu gezicht. Maar Tess in de gloria, er zit een Levi
's winkel waar ze twee broeken scoort. Wel een beetje schril contrast als we weer naar buiten lopen, de armoede is schrijnend hier. De chauffeur brengt ons naar het station, we gaan met de nachttrein
naar Katni, 700 km naar het Zuiden. De trein komt uit Delhi en heeft helaas 2 uur vertraging vanwege de zware mist. Niet echt een pretje, het station is wel het dieptepunt van onze reis, smerig... We
vinden een redelijk schoon plekje in een restaurant, maar we durven daar niets te eten dat zegt vast genoeg. We moeten bijna 4 uur wachten en hebben dus alle tijd om het station te verkennen, dat kun
je dus beter niet doen. Overal liggen mensen op de grond te slapen, de ratten rennen er tussendoor en ongelooflijk maar waar, mensen gaan van het ene perron naar het andere over de rails,
levensgevaarlijk! We hebben ook alle tijd om in de passerende treinen te kijken en zien ook de Sleeper Class, daar worden we niet vrolijk van: opeengehoopte mensen en daartussen een soort britsen.
Vooral Tess en Max maken zich grote zorgen over de nacht maar het blijkt alles mee te vallen. We blijken een eersteklas coupe voor ons viertjes te hebben met prima bedden en zelfs schoon beddengoed,
wat een opluchting. De deur gaat op slot en we installeren ons met ons picknickdiner bestaande uit stroopwafels, ontbijtkoek en chips, wat wil een mens nog meer??? We slapen prima op het kedeng
kedeng van de trein. Alleen heel apart dat we, als we aankomen, van rijrichting blijken te zijn veranderd. Kennelijk is de trein 's nachts gerangeerd, niets van gemerkt!!!
We zijn het er unaniem over eens, de Tah Mahal us terecht een van de zeven wereld wonderen. Wat een prachtig gebouw en wat een mooie geschiedenis dat dit mausoleum werd gebouwd door de toenmalige
koning voor zijn vroeg overleden vrouw. We zijn er niet alleen, dagelijks bezoeken meer dan 40.000 mensen het complex. De rijen zijn gigantisch maar voor buitenlanders dus niet. Een beetje beschaamd
voelen we ons wel als we zo door mogen lopen. De gids vertelde ons dat dit een bewuste keuze is van de autoriteiten, buitenlanders betalen meer dan 20e zoveel entree en dat geld is hard nodig om de
gebouwen in de goede staat te houden waarin ze verkeren. OK dan maar net als de rest onze schoenen uit en genieten maar. Hier is het inmiddels avond, wij gaan het stof van ons afspoelen en lekker
eten. Dit keer geen curry en rijst, jippie. De kinderen hebben in het hotel een restaurant gespot waar pizza's op de kaart staan. Moet kunnen voor een keer zeker omdat het morgenavond afzien wordt.
Om 18.00 uur local time stappen we op de nachttrein naar het zuiden. We hebben nog een flinke voorraad evergreens en bifi worstjes, dat wordt ons avondeten en ontbijt. Daarna door naar Bandhavgarh
waar we weer op tijgersafari gaan. De kans dat we de komende dagen internet hebben lijkt ons erg klein, we hopen snel weer wat van ons te laten horen. Alvast een hele gezellige jaarwisseling gewenst
allemaal. Veel liefs uit India. XXXX
